વિશ્વ સિંહ દિનની ઉજવણી

ગુજરાત એટલે ભાતીગળ સંસ્કૃતિની ધરોહર. એક બાજુ ગુજરાતનું નામ પડે એટલે પ્રગતિનું પ્રતિક..વિશ્વે છવાયેલ આધુનિક પ્રજા..પણ એની ગ્રામ્ય સંસ્કૃતિનો ધબકાર..આદીવાસી,  કચ્છી કે માલધારીના નેસડા હજુ ,કુદરતના ખોળે અસલ રંગે ઝૂલતા…જીવતા જોવા મળે. ખેતરોમાં ઊભા પાક ઝૂમે, આંગણે મોરલા ને પંખીઓ જાણે મહેમાન બની આવે…એક બીજા જોડે ભળી ગયેલા જીવો જ જાણો. આપણી ગિરનારની ભૂમિ ..એનો સાવજ ને તેની સાથે એજ રૂઆબે વગડે ભમતા ગાતા..આપણા લોક..તમે વીડીઓમાં જોશો..તો ખુશ ખુશ થઈ જશો. સિંહની સાથે જે આત્મિયતા આપણે બાંધી છે..એવી આત્મિયતા બાંધવી સહેલી નથી..મધ્ય પ્રદેશ વાળા, ગુજરાત પાસેથી માગી, સિંહને વનમાં વસાવવા ઉતાવળા થયા છે..એવા સમાચાર હમણાં જ જોઈ…આ કહેવાનું મન થઈ ગયું. ભાઈ ! ગુજરાતનો રંગ જ ગુજરાતી..ના મળે એના સરીખો બીજો રંગ…સંત, શૂરા, ને દાનવીરોની ગાથાના ગૌરવે ઝળહળતી ,ધરાને સિંહ કેમ સલામ ના કરે?…આપણે સિંહને કરીએ!

રમેશ પટેલ(આકાશદીપ)

છટા તારી ભારી,

અરણ્યે ઊભો જો, ગિરિશૃંગ ચઢી, પૂચ્છ ફણતો

ખુમારીથી  હાલે , ભડ  દબદબો, ત્રાડ  ભરતો

ધરે  શ્રીમંતાઈ, ગીર  ગઢ  મહીં,  રૌદ્ર  રણકે

રવે  ઘેરો  ગર્જે,   વન  મલકમાં, રાજ કરતો

 

રમે મસ્તી ભર્યાં, વનચર બધાં, ગેલ  કરતાં

ધરી મીઠાં પાણી, તરસ છીપવે, ગીર ઝરણાં

ચિકારાં  ચોસીંઘાં, મરકટ  રમે, કુંજર લીલી

ઘટા વન્યે ઝૂમે,તૃણ હરિત આ, જાજમ ભલી

 

ક્ષુધા તૃપ્તિ ન્યાયે, કુદરત તુલા, કાળ ભરણી

શમે  પંખી ટૌકા, તિમિર  ક્ષિતિજે, મૌન કનડે

અને  થંભે શ્વાસો, ન  ખબર હવે, કોણ ખરશે

લપેટે  અંધારાં,  નીરવ  રજની,  કેફ   ઘૂરકે

 

ભલા ડાલામથ્થા, મુગટ મહિમા, સાવજ ધણી

બલિષ્ઠી શૂરા ઓ, વિવશ શત્રુ સૌ, તું વનરથી

રમેશ પટેલ(આકાશદીપ)

આજ રોજ આવાજ વિશ્વ સિંહ દિનની ઉજવણી અમારી શાળામાં  કરવામાં આવી. બાળકો અને શિક્ષકો દ્વારા સિંહની પ્રતિકૃતિ દ્વારા સિંહ ગર્જના સાથે સિંહ બચાવોનો સંદેશ લોકોને આપવામાં આવ્યો. ગ્રામ જનોને સિંહ બચાવો અંગે સંદેશ બાળ સિંહો દ્વારા આપવામાં આવ્યો.